Ey ulu ülküm!
Yaşama sevincim
Parlayan incim.
Korkarım tutunamamaktan sana
Ya ben aşağı, ya sen yukarı
Yada bilmem kaçı
Şu anda buradasınız
Bura belki birinin kalbi
Belki alev alev yanan bir yer
Belki göz yaşı denizi
Belki harikalar diyarı
Arıyorum seni her adımda
Adın dilimde, dilim damağımda
Sessizce anıyorum seni
Sen de an beni her adımımda
Kalamıyorum
Hangi diyarda olmak istesem sensiz
İnsan ne çabuk büyüyor
Zaman su gibi akıyor
Daha dün çocuk olan
Bu gün işe gidiyor
Anla zamanın kıymetini
Etrafta var bir ateş çemberi
Yakıp tutuştur her yeri
Fitne fesat körükleyip
Çarpıştırırlar müminleri
Yardım için koşanlar
Nedir bu göçüm benim
Dostsuz kalmamak için
Neydi peki tek emelim?
Tek dosta varmak işim
Laf işittim üzülmedim
Beni benden iyi bilen
Varlığıyla umut veren
Gönüllere huzur eken
Tek sen varsın Allah'ım(C.C)
Varlığını bilince
Rabbi'm sensin diyince
Her gün şuursuzca geziyorum ortalıkta
Şoktan çıkmış gibiyim adeta
Ama kesin hakikat var
Güzelliğin yaratandandır ey dünya
Fikrim çelişir kendimle
Rüzgar titretiyor ağaçları
İnliyor gök bağırıyor bağırıyor
Belki de Allah'a yalvarıyor
Sonra ağlıyor durmak bilmeden
Fışkırıyor göz yaşları
Çünkü ben biliyordum,
Kötü insan yoktu.
Sadece kötülüğe alışmış insan çoktu.
Kurtarılmayacak yürek yoktu esaretten
Ve silinmeyecek hiçbir an yoktu zihinden.
Eller, eller neden uzatılmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!