Ey dünya senin esrarın çözülmez
Çözdüm diyen her kul inan yanılır
Gör neler saklıdır sende bilinmez
Bildim diyen her kul inan yanılır
Dervişler, arifler, pirler, erenler
Peşine düşmüş polis
Belli ki işlerin pis
Bu yolun sonu hapis
Kaçacak bir yerin yok
Yolları kesiyorlar
Al bayrağın gölgesinde
Bu yurt için can verdiler
Son nefeste kahramanlar
Bölünmez vatan dediler
Kanattın artık yarayı
Bozdum seninle arayı
Gönül denilen sarayı
Yıkıp gittin mutlu musun
Hiç arlanmaz uslanmazsın
Hak dostunun çağrısını
Duydum gittim ben efendim
Çaldım gönül kapısını
Bekledim durdum efendim
Karşıma çıktı bir ermiş
Selam verdim ben efendim
Benim şu çektiklerimi çekmeyenler bilemez
Dert ateşinde tutuşup, yanmayanlar anlamaz
İçin için ağlayarak gözlerim görmez oldu
İzdırabın kucağında mutluluğum son buldu
Yol aldım ben acılara gayrı iflah olamam
Bugün ben, için için yanıyorsam
Bugün ben, yalnızlığı seçiyorsam
Bugün ben, köşe bucak kaçıyorsam
Söyle kim düşürdü beni bu hale
Sen değil miydin ? Sırtımdan vuran hep
Benim bu halimi gören, gülüp te geçiyormuş
Bir aşk yüzünden kafayı hepten bozdu diyormuş
Umurumda değil kim ne söylerse söylüyormuş
Bu aşkın günahı benim, peki bundan kime ne
Ne acılar çektiğimi, kim ne bilir, kime ne
Meydanlarda coşa coşa
Engelleri aşa aşa
Geleceğe koşa koşa
Haydi birlikte gidelim
Anlatalım dilden dile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!