Bil ben artık yoruldum
Senin kavgalarından
Tahammülüm kalmadı
Güldürmedin bir türlü
Ne kadar söylesemde
Anlamadın hiç halden
Uyan artık kalk yeter
Yattığın şu uykudan
Sesimi duy kulak ver
Haydi artık kalk yeter
Bil ki bir yarıştasın
Bir.yıldız gibisin çok uzaklardasın
Anlatamadığım duygularımdasın
Seni sevdiğimin farkında mısın
Haydi çık artık gel bekletme beni
Caddenin başında seni bekledim
Geride ne hatırlar bırakıp gittin
Bomboş kaldı koridorlar duyulmaz sesin
Yoksun buralarda dostum şimdi nerdesin
Gitsen bile uzaklara, hep kalbimdesin
Bir teselliye muhtacım ben şu günlerde
Ezelde yazılmış benim kaderim
Mevlam bir dert vermiş, bende çekerim
Duyan yok sesimi feryat ederim
Her gün ağlıyorum, ben gizli gizli
Artık dayanacak gücüm kalmadı
Toplamışlar gençleri
Ortalık yangın yeri
Ağzındaki sözleri
Herşey güzel olacak
Taşlar, sopalar, linçler
Herşey için artık çok geç ,olanlar oldu
Üzülsemde ağlasamda, hiç faydası yok
Gözyaşlarım akar gider bir pınar oldu
Seller gibi çağlasamda, hiç faydası yok
Ben yarin kadrini kıymetini bilmedim
Artık ayrılık vakti geldi Ankara
Yüreğimde açıldı koca bir yara
Zaman ne çabuk geldi geçti, ne ara
Gidiyorum ben artık hoşçakal Ankara
Oldu iyi günümüz, kötü günümüz
Hakkın kelamı vardı dilinde
Zulüme uğradı zalim elinde
Şehit oldu Kerbela çölünde
Nebinin gülü imam Hüseyin
Kerbela çölünde mahsun Hüseyin
Kerbela çölünde susuz Hüseyin
Bu ülke uğrunda sevdamız
İnandık bu yoldan dönmeyiz
Dikenlidir hep yollarımız
İnandık bu yoldan dönmeyiz
Kanımız oluk oluk aksa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!