Sevgimi ümidimi alıp ta gözlerinden,
Cenneti kurdum kadın,güller laleler ile.
Gönlümün pınarının sen en güzel yerinden,
Aşk sundun yudum,yudum billur piyalelerle.
Üç can verdin canından,sevgimi taşımaya,
Bülbül gülden güç alır,ağaçsa yaprağından
Ayrık otu kökünden,şarap üzüm bağından
Dalgalarından deniz,kanatlarından rüzgar
Şelale yükseklikten,ırmaksa kaynağından
Esti hasret yeli aldı yürüdü
Gecenin içinden çıkta bana gel
Duman oldu,yüreğimi bürüdü
Köhne tabuları yıkta bana gel
Kalbimin içinde hazırdır yerin
Eridi gitti sesim,kayboldu gözlerinde,
Sislenen hayallerim,silindi birer birer.
Özlemini çektiğim,sevgilinin yerinde,
Gönlüme izlerini,bırakıpta gittiler.
Yaşarken emeliyle,bir asude hayatın,
Ey gül! ,Hayalime,gün batarken gel,
Hicran acısını,ben tadarken gel,
Rüyama,hülyama kimse girmeden,
Geç kalma,ne olur,gülüm erken gel.
Hadi be güzelim! Ey başım tacım,
Alır götürür bizi, eğlenceye her neşe,
İçimiz kıpır kıpır, gönlümüz de pür neşe,
Genciz, delikanlıyız, yok ki bize endişe,
Bu gül, bu mehtap, bu mey, bu tef, bu kanun, bu ney,
Eğlenmek ne güzel şey, haydi kızlar dansa hey!
Göçmen kuşlar yollarda, mevsim ilk hazan şimdi,
Delikanlılık,gençlik hayalde bir an şimdi,
Bir toz gibi savurur bizden çaldığı ömrü,
Acımasız çarkında dönerken zaman şimdi.
Her şeyin farkındayım, kemale ermiş yaşım,
Naz,işve gülün olsun,
Hasret bülbülün olsun,
Elkızı elin olsun,
Sen benimsin gülfidan,
Sevgilimsin gülfidan...
İstemeden gelmişim istedim yerim olsun,
Sevip de sevilmeye sevda çekip yanmaya.
Çalıştım,çabaladım,biraz değerim olsun,
Doyamadığım aşka,tat aldığım dünyaya,
Hoşça kalın diyorum!
Gönlümü mesken tutmuş,bu keder hiç gitmiyor,
Bahar geldi,gül açtı,neden hüzün bitmiyor.
Sarmaş dolaş olmuş da,ruhumu terk etmiyor,
Bahar geldi gül açtı,neden hüzün bitmiyor?
Yıkık gönül sarayım,yerinden duman tüter,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!