Mehmet Gül Şiirleri - Şair Mehmet Gül

0

TAKİPÇİ

Mehmet Gül

Yosunlaşmaya yüz tutmuş kalbim
Varlığınla can bulacak…
Ezelden beridir,
Boşlukta duran ellerim
Ebede kadar
Avuçlarında yaşayacak…

Devamını Oku
Mehmet Gül

Hazan vurmuş, sararıp dökülüyorken yapraklarım
Can suyum oldun, yeşerdi kuruyan topraklarım
Güneş misali yükseldin, gönlümün ıssız tepelerinden
Doğuverdin kalbime, eser kalmadı hüzün ve kederimden
Dağıldı bulutlarım, kalmadı ne sis ne de pus
Baharım yazım beraat, hazanım kışım ebedi mahpus

Devamını Oku
Mehmet Gül

Gözlerin deniz,
Gözlerim bir yelkenli…
Esen her rüzgârda,
Arşınlarım çehreni…
Rotam yok pusulam yok,
İlerlerim an be an…

Devamını Oku
Mehmet Gül

Yirmili yaşın müzelik, fosilleşmiş kalbi
Hangi karanlık gece gizler, çürümüş bedeni

Gün yüzüne hasret, güler yüze muhtaç gönül
Kalbin dağınık sayfalarında, kurumuş bir gül

Devamını Oku