derinmişim öyle dedıler
ne kadar dıye baktım
seslendım
bagırdım,bos bos yankı vardı
derın ama boşum ben
derınmıyım dıe seslendım derınıme
Kafam bacaklarımın arasında,
Yumak yumak oldum.
Buruldu içim,
Sancı vurdu.
Nasıl ağır geliyor,
Seçmedim hastalığı,
İç içe geçirdim renkleri
akıl karmaşamın her kıvrımında, ap ayrı eğretili öğretilerle birlikte dans ediyor ahenk içinde kuşkularım
Zaman la tik tak sesleriyle ritimler tutuyorum
Kendinden geçmiş her beklentim umutsuz
Umutları gözden geçirip yeniden tasarlıyorum kendimi hayata
Düzenliyorum ölümüme dair baş ucu listemi,
Her şeyle ilgili kelimeler uçuşuyor kafamda,
Bir araya getirip,
Seninle ilgili olanları ayıklayıp,
Bir iki diyeceğim vardı,
Az önce unuttum.
Söylemeyi unuttum,
Unutmadım adını.
Korkularından arta kalandı yeldeki sesin.
Birinden kalanı, yeniye teslim etmiş,
Kuru cihan seramonisini.
Yüzümde elin,
Elim belinde söylem tek,
Bir göle damladım,
Vadiler geçtim,
Dereler,
Okyanuslar.
Bir kaç balık hikayesi,
Fosillenmiş hayatlar.
soğuk hala,her yer soğuk
temmuz geldi hala soğuk
hiç ısınamadım ben bu yıl
senden kalma bu sıtma
bu son mevsim,önüm ağustos
ama yinede bu kadarmı olur
Bir sende berduş ruhum.
Her şeye sımsıkı düşmanken,
Bir sana kardeş ruhum.
Tasmalı köpeğim,
Başı boş, her yana yazıyorum aşkımı.
Şehir senin artık.
Daha maddeselleşiyor,
Satın alınabilirliğe kayıyorsa söylediklerim,
Kaygılan.
Soğuksam kışta kaldırım taşı kadar, ve ağır,
Sorgulama.
Sayısız evrensel dikişlerim attıysa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!