Bundan sonra bilmiyorum ne yapacağım
Günüm gecem birbirine karışacak
Hüznüm acımla yarışacak
Belki her gece sabaha kadar
Duman duman ağlayacağım
Şimdi hangi hatıralar
Her bir anı muhteşem zamanlar
Yitti hep yalan oldu
O anılar, yaşananlar
Her defasında
Suların ötesinden yüzünü bekledim
Kırılır kuşun kanadı kırılmış düşlerde
Billurdur
Sesinin soluğunun yankısı
Ey geceye matem katan sevgilim
Bu yeni bestelenmiş bir aşk şarkısı
Beni bıçakladı gözlerin keskin bakışlarınla
dizelere saçılan bir sevdadır
bin sahifede anlatılır güzelliğin
bağrım taştır senden geride
yıldızlar susmaktadır
Kırk yaşın eşiği değişimin beşiği
Artık gençlik bitti ömrün yarısı geçti
Daha bir yakın toprağın kokusu
Son baharlar daha hüzün verici
Aynalar artık dost değil bana
Kırlaşan saçım sakalım
Clouds wept when you went
You left I was so orphan, yield
I could not shout from behind you
Stop, please don’t go
Don’t go.. I could not say
I cried, poetry cried.
Aşk bir yürek yangınıdır son perdede
Tutkunun ardından hüsran geldiğinde
Yollar çıkmaza varır
Maskesi düşer sevgilinin
Ellerimde diken yarasıdır
Yaprakları dökülür gülün
Müntehi duygularda intiharım yakın!
Kırılır da kurumuş gül yaprağınca sevdalarda yüreğim
Bir bitimsiz yordamdır işvesi şivekârın
Sislere açılır ferlere kapanık sevdakâr bakışım
Ben Paris’i görmedim
Paris üstüne şiir yazamam
Ben ülkemden başka
Hiçbir yer görmedim baba
Bu yüzden aşk kokar
Kan kokar şiirlerim.
Yolları yıllara ekleyip durdum
Şehirden şehire göçtüm olmadı
Seni ey sevgili herkesten sordum
Gönlümü umuda açtım olmadı
Bir resmin bile yok hatıra kalan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!