su ana kadar kime baktım
kime tutuldum
Aklımdan geçmedı
kim güzel,
Kim çirkin diye.
Görmeyinceye kadar seni
Acıklı gün
Gerçekten acıklı gün
ilk gördüğümden beri
Ayni zamanda beklediğım gün
İki defadır hıçkıra,hıçkıra ağliyorum
Kan çanağı olmuştu gözlerim
Kalbin ortasına kireç mi dolmuş?
Yoksa demirden bir yük mü çökmüş?
Nedir bu içimde duran derin sır?
Durmadan ince bir sızı,
Acıyla kıvranan bir kalbin çırpınışı...
Yağmur, yağmur diye inliyorlar
Duaya çıkmiş insanlar.
umutlar tükeniyor
Doksan üç harbı yılları
Osmanlı,Rus savaşı başlamiş
Sala ğele diyorlar dedelerımiz.
Mümkün mü adını unutmam senin
Hayalin gözümden hiç silinir mı
Yoktur ki dünyada isteğim benim
Açtığın yaralar hiç kapanır mı
Senin için ben inleyip dururken
Allah yerden aldığı bir miktar toprak ile
ilk insanın atası Ademı yaratmişti.
Hastalıklar ve renkler her şey farkliydi.
Farkliliğin sebebide şükretmeleri idi
Şartlar, istenildiği gibi değil,
Zaman her oyunu oynar.
Felek çarkını döndürür,
Ve onu her defasında
Biraz daha uzağa savurur...
Sessizliğe gömülürüm bazen,
Dünya susar, ben susarım.
Yer değiştirir bir şeyler içimde,
Yanarım, adını koyamadığım eksiklikle.
Bakışlarım takılır bir yere durmadan,
Bu adla da insan gördüm
İlgimi hiç çekmemişti.
Halada çok gördüklerim
Hep bana sıradan geldi
Sevgisi adından mıdır
Adıyla özdeşleşmişti
Görmeden içime doğmuştu adın,
Kalbim isyan ederken bana,
Gelip çadır kurdun.
Adını her andığımda
Yıldızlar parladı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!