Ey gönül, git rahmet yurduna,
Bağların, bahçelerin diyarına.
Orada mesuttur giden herkes,
Hüzün yoktur, dertler yarına.
Cam gibi parlaktır köşkler,
Bugün gün boyu çıkmadığın için aklımdan,
Bugüne "senin günün" diyorum.
Adın sessizce geçti içimden.
Kimse duymadı,
Ama içimdeki sesiz haykırışımdan titredim
Devran dönse
Yıllar geriye aksa
Getirir miyiz zamanı?
Ceylan, gölün başına gelir mi yeniden?
Ancak heyhat, ne çare...
Kesilen kol bir daha yerine gelmez
Ceylan gözlerini gördüm düşümde
Bana bakarak gülüp duruyordun
Daha konuşmaya vakit bulmadan
Hızlıca gözden ırak oluyordun
Yetişmek için çok acele etim,
Çıkamasın aklımdan
Andım seni uzaktan
Kalbim senin yolunda
Yıkılsam da, gam değil
Dertler beni pareler,
Bir dev aynasında görüyorum,
Büyüyor gözümde,
Gitmiyor aklımdan bir an bile.
Oysa gezip tozmadım ki onunla,
Sohbetimiz bile olmadı,
çocuklar suçsuz dur
hiç bir şeyden habersız
Çocuk çocuktur
oyuncak ister
bahçede,kırlarda
oynamak ister
Bu dünyanın geçiciliğine kanılırmı
varına tapmak haram değilmi
şirk olur Allahtan başkasını büyük görmek
Fazla bağlanmanın yanlışlığını
Bilmezmiyiz
Ne görmeyi isterim
Ne kadar korkunç, değil mi?
Solan çiçeğe benzerliğimiz...
Ne kadar korkunç, değil mi?
Bir gün toprak olmamız...
Yeni müjdeler olmalı maceramızda,
çok iştahliydi serçemiz
Küçük buğday danesine karşı
Yinede zikzak çizerdı
Bir ileri bir geri
Kıpkırmızı taze daneler
başka kuşlarda dururmu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!