İyi insan olmak isteyen insancıl bir insan
Kasım ayında başlayan aşkımız
Kışın ortasında yazı hissettiren sıcaklığımıız
Nisan yağmurlarinda sırılsıklam olan saçlarımız
Gönülde bir hasret kasırgası
Öyle Bir esiyor ki tutmuyor yarası
Bir sevda türküsü bir ömür arası
Aşkı baki olanın bitmez sevdası
Gözler feryadı figan eder aşkın
Artık umrumda değil hiç birşey
Ne masmavi gökyüzü
Nede yemyeşil ağaçlar
Ruhumu ferahlatıyor
Biraz kırgınım
Biraz dargınım
Kanadından vurulmuş bir kuşun
Aklı yuvasındaki yavrusunun
Delmişti kanadını acımasız kurşun
Usul usul
İnce ince
Tane tane
Çiseliyor yağmur
Tamda istediğim gibi
Karadeniz havası sanki
Ben Bu garip diyarda bir seyyarım
İyilik peşinde koşar iyilik satarım
Hiç birşeyde yok kârım
Karşılık beklenen iyilik iyilik midir sorarım
Dost dost diye yandı gönlüm
Bir dost buldum
Sevindi gönlüm
Dostum sandım
Kanadı gönlüm
Artık dosttan caydı gönlüm
Gün batımındayız sevdiğim
Hüzün var sanki
Kıpkırmızı ufuklar
Güneş ağlıyor gibi
Ben kayboldukça
GÜVENEMEM
Hamdım.
Herkesi kendim gibi sandım.
Saftım.
Temiz ve doğru bi insandım
Ben seni uçan kuştan
Esen rüzgardan
Yağan yağmurdan sakınırdım....
Ne ahı
Ne bedduası
iki gözüm




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!