Ben seni uçan kuştan
Esen rüzgardan
Yağan yağmurdan sakınırdım....
Ne ahı
Ne bedduası
iki gözüm
Karanlıktı gece
Ay bile yarımdı
Sabah yeşeren umutlar
Gece yerini yanlızlığa bırakırdı.
Sorsan gece demlenirdi insan
Kalkıp anlamsızlığı anlatsan
Mutluluğun Kokusu
Buğday harmanlarında emek kokusu
Harmanda dövülmüş buğdayların içinde
Sevinç kokusu
Bir çocuğun mutluluğu
Ruhum o çaylandığımız termosun dibinde
Sevgim vardı çayların deminde
Sahi ne vardı o içtiğimiz son kahvede
40 yıllık hatırı olan kahve nerde
Aklım hâlâ durduğumuz son yerde
Sen bir denizsin kocaman
Ben sende kayboluyorum
Sağın solun belli olmuyor
Bazen boğmak
Bazense yaşatmak istiyorsun
Oysa ben senle yaşlanmak
Sevmek Mustafa amcanin Hatice teyzeyi sevmesiydi bence
Tam 1918 gün oldu benden gideli demesiydi.
Sevmek göz yaşları içinde kalabilmekti
Ona 65 -70 yaşlarında şiirler yazmasıydı.
Sevmek Mustafa amcanin Hatice teyzeyi sevmesiydi
Mehmet DEMİRAL
Kuru bir gürültüden ibaretti boşa çene çalanlar
Güvenemezsin insanlara iki yüzleri vardır birini saklarlar
Karanlıklardan korkanlar aydınlıkta cesur olacaklarını sanırlar
Sıcak olan kalplerimizdi soğuk olan kaldırımlar
Nemlenir Yaslandığın duvarlar
Gam la yıkarlar
Farklıdır havası bu şehrin
Bir gün de Dört mevsimin
Her mevsiminde ayrı bir hüznün
ayrı bir sevincin
Ve her yol vazoya çıkar
Vozada birleşir tüm yörüngeler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!