Hava zerresine ibretle bir bak,
Ruhuna zerreden örülür şafak.
Akılsız, şuursuz, camit bir zerre,
Nasıl görev yapar; gönle şule yak.
Her bir zerre için bir şiir yazsam,
Vazife biter mi bu kalem için.
Her bir çiçek için, toprağa sızsam,
Desem: Nektarımdan siz için için.
Her bir ağaç için, manzume dizsem,
Bülbül susmaz kardeşim, kargaya yaraşır o,
Zira karga sesini duyanlar acı duyar.
Bülbül susmaz kardeşim, çirkinle savaşır o,
Ruhun bütün kirini adeta yur ve yıkar.
Beste onun içinden akar sonsuza kadar,
İmanınız kurtulsun, kurtulsun imanınız,
Ahir zaman mevsimi, çöl gibi üç beş asır.
Cennete gidilmiyor bilirsiniz imansız,
İmandan vücut bulur cennet, huri ve kasır.
İman bir çekirdektir, çatlayıp filizlenir,
Bir şeyin sınırı önemli ise,
Ya mayın tarlası, ya da başka şey,
İle donatılır, olmaz arbede,
Yasak konusunu bilir her birey.
İhlas Suresi’nde böyle bir yasak,
Türlü türlü beşik vardır dünyada,
Cevizden yapılan antiği vardır.
Öyle bir rahattır, olur rüyada,
Çocuğa bu alem beşikten dardır.
Uyu bebek uyu, içindir bunlar,
Tebbet Suresi’ni her kim okusa,
Duyar ritmindeki ayak sesini.
Güzel bir okuyan harf harf dokusa,
Hissedersin zulmün çorak sesini.
Kuruyup zemine düşen, dal, yaprak,
Kevser Suresinde akan bir su var,
Çokluktan kinaye bir de sesi var.
Kurban kesilirken o hırıltılar,
Hepsinde musiki ortaktır; har har..
Namaz kılan gönül aşk ile har har,
Aldırma her ne dese,
Anla bu bir vesvese.
Nefis uçar bu sese,
Hırıltılı nefese.
Yok bir ölçü, hendese,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!