Sensizlikle dolmuşken
Uyumuşum bir anda
Çevreme de bakındım
Yok mu kimseler etrafta
Dedim bura neresi
Az önce uyurken
Seni gördüm rüyamda
Seni arıyordum
O anki dünyamda
Ay ve yıldızlar
Saklıydı bulutta
bir sokak çocuğuyum
sevdiğime çay pişiriyorum.....
suyumuz biriktirdiğim yağmurdan
çaydanlığımız kola tenekesinden
bardağımız pet bardağı
kaşığımız kibrit çöpü
rakıyı bıraktım içilmiyo
sigarayı bıraktım çekilmiyo
kolayı bıraktım pişiriyo
birayı bıraktım şişiriyo
Bir görünce benim olsun istedim
Tanrı'dan günlerce onu diledim
Kavuşmak hayaldi boşa bekledim
Bakmayan gözleri beni görmedi
Ağladım gözlerim kızıla döndü
burnumun ucunda çıkan sivilcemdin
yeni açmış gül misali
patlatmaya
yüreğim el vermedi...
gizlemeye
yüzüm el vermedi...
yaşım otuz
yirmi iki gösterdiğimi söylüyorlar
yirmi beşten yukarı çıkan yok
ama şu güzelliğe bak
gözlerimde yirmi iki bakıyor
hareketlerimde yirmi ikiden yukarı değil
bütün evreni karanlık kaplasa
bir mum ışığı yeter
yazacaklarımı aydınlatmaya...
fincanlarımızın içi boş olsa bile
hoş sohbetler yeter
dosta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!