YETER VE ARTAR
Aslan gölgesinden bükülen itler,
Sizlere dert olmam yeter ve artar.
Kokuşmuş deriden dökülen bitler,
Sizlere dert olmam yeter ve artar. M. Ç. ERSES
Aslan gölgesinden bükülen itler,
Sizlere dert olmam yeter ve artar.
Kokuşmuş deriden dökülen bitler,
Sizlere dert olmam yeter ve artar.
Nakş eden Allah’ım güzel yaratmış
Sevmeye doymuyor, yürekte sızım
Yorgun uykusuna yorgunluk katmış
Kaşlarına kurban olduğum kızım.
Şafak söktüğünde cıvıldar kuşum
Ne derin bir uykuya dalmıșız,
Lütfen kimse bizi uyandırmasın.
Ne uyandırın nede başınız ağrısın,
Ta ki kendimiz uyanıncaya kadar...
Öyle bir zaman ki güven kalmadı
Kimseyi kimseden razı görmedim
Hile, hurdasız el veren kalmadı
Kimseyi kimseden razı görmedim.
Girdiğim her ortam sitemle dolu
Her mısra ağlıyor sözünden belli
Seni çok yormuşlar kim yordu usta?
Sinen yaralıdır gözünden belli
Aşkın hançerini kim vurdu usta?
Uzaktan arıyor bakışın derin
Yoruldum feleğin azgın çarkında
Hep savurdu beni yaprak misali
Deryada boğmazken boğdu arkında
İçinde çırpındım bir kuş misali.
Yıkılasın dünya bozuk düzenin
O kadar kolay mı bir iz bıraktın,
Kırdığın kalbimi onaramadım.
Baş koyacak yastık ne diz bıraktın,
Kırdığın kalbimi onaramadım.
Helallik isteme gönlüm el vermez,
Bu sabah gözüm ilişti otlara
Solgun perişan bir hal almışlardı
Esen rüzgara yenik boyunları bükük
Sanki bu gidişatın haline dalmışlardı.
Parkta duran araçlar sanki öksüz
İnsan sevdiği ile yaşamak için ne hayaller kurar Kaderin gözü kör olsun,
Dün sana benzeyen biri yine karşıma çıktı Sensin sandım beee sevdam.
Sana çok benziyordu
Oda bana dikkatle bakıyordu
Diyarima gelmişsin diye düşündüm
Yaklaştım sen değildin üzüldüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!