Mehtap için
Bu şiir mehtapa yazılmıştır.
Ay doğarsa her zaman..
Güneş kaybolur.
Veya güneş gidincemi, ay çıkar?
Öldürmeyen her darbe,
İnsanı güçlendirir..
Öyle demiş şair bir zamanlar..
Hayat acı çekerek gelişir..
İnsan ihanetlerle değişir..
Şaşırmamak elde değil..
Yine pazartesi
En soğuk günlerden biri
Yine beklemeler
Yine mahmurluk
Yine trafik
Kimseye ulaşamama
Mavi ruyalarım var artık
Pembe düşler yerine
Sımsıcak bakışlarım
Isıtan güneş yerine
Titrek parmaklarım var
Sıkı dostlukları kavrayan
Öyle özledim ki…
Anlatabilir miyim kendime seni..
Tekrar ruhunu anlayarak..
Dokunabilir miyim bir daha..
Sevebilir miyim seni, kocaman kocaman
Eskisi gibi..
Öyle özledim ki…
Anlatabilir miyim kendime seni..
Tekrar ruhunu anlayarak..
Dokunabilir miyim bir daha..
Sevebilir miyim seni, kocaman kocaman
Eskisi gibi..
Birileri güler her zaman
Birileri ağlar..
Yağmur ıslatır..
Gözyaşlarına karışır..
Damlaları..
Titreyen parmakları
Yaralı tedavi
Yalnızsın işte
Bende yalnızım
Terk edildin
Bende terk edildim
Söyleyecek çok şeyin var
Hiç kimseyi sevmedim senin kadar..
Hiç kimseye bağlanmadım
Sana bağlandığım kadar..
Gideli iki yıl oldu..
Ömrümde elbette çok ağladım..
Ama hiç biri canımı yakmadı fazla..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!