Mehmet Can Şiirleri - Şair Mehmet Can

korkularının içinde kaybolmuş güzeller
titrek elleri
güdümlü beyinleri
varlık içindeki şımarıklıkları
kıskançlık zirveleri
ve kısa boyları

ellerim buz kesmiş gibi.
gözlerim acaip yanıyor..
başım ağrıyor..
hastayım bu gün..
sesim titriyor
ruhum üşüyor

Mahmurlu gözlerimden belgesel izliyorum..
Saniyelerle hayatı
Umutlar esir olmuş olmazlara
Kimde arasam kabahatı?

Çok sevdim aşık oldum
Acı çektim
İhanet gördüm
Hayat devam ediyordu
İçim yandı
Ayrılıklar uzun sürdü

İstanbul…

Sitem diyorum sana İstanbul..
Sen böyle değildin..
Nasıl oldu,bunca karmaşaya..
Koca gövdenle,eğildin…

Her şarkıda sen varsın..
Dinlediğim de..
Nereye baksam
Ne yapsam..
Ya önümdesin..
Ya yanımdasın..

Hiçbir yağmur, ıslatmadı kirpiklerimi..
Hiç kuru bırakmadı ki, gözyaşlarım..
Sakın aşık olma, yanarsın, diye,.
Telkinler.,akıllar verdi, arkadaşlarım…
Bense ışığa giden kör kelebek..
Gittim..

İlk defa kendime güldüm..
Hoş oldum..
Mutluluk bu muydu?
Kendime güldüğümde..
Kapımda ki kediyle konuşuyordum..

Vazgeç gönlüm..
Dinle beni..
Bu kaçıncı tecrüben yanılmalarında..
Gözyaşlarına kaçıncı aldanışın..
Daralan ruhunda nefessiz kalışın..
Vazgeç gönlüm..

Kıskandılar sanırım..
Aklı hep başkalarına verdin..
Sana kalmadı..
İhtiyacın olduğunda ise..
Veren olmadı..
Bu kadar sevmişken seni..