Yokluğunda neler çektim yarim
Daha az konuştum mesela
Soranlara cevap vermedim, bilsinler istemedim
Seni yanımda, hep baş ucumda gizledim.
Yazmak istedim, adını kağıda kalemle çizmek istedim
Bir de düşünebilmek lazım
Erkekliğin altına sığınıp küfürleri dizmemek lazım
Kendine yakıştırıyor musun bunu? Sormak lazım
Konuşabilmek, dinlemek lazım
İnsanız neticede biz, anlaşabilmemiz lazım
Çünkü saygı dediğin;
Birden yak beni
Ateşinde kül olayım, dumanın da sisli.
Bildiğin yak beni
Cayır cayır tut kalbimi
Sen " alev " ol bense " yangın yeri. "
Dağılmışım yine
Elim kolum, her yer yara bere içinde
Çizilmiş tüm damarlarım
Aklın hayalin almayacak şekilde
Bir de sen geldin üstüne, gelme...
Sen boğulma, bur da ben dururken
Nefesi uzun tut, bırakma!
Gözlerin kararınca, aç şimdi
Bir dua, bir mucize ikimiz gök yüzünden bakıyoruz hayata.
Senden nefret ediyorum deyip gitmiştin ‘’ bir ‘’ günde
hatırlatmama izin ver:
seni seviyorum deyip evlenmiştik ’’ bir günde ‘’.
Ufak bir tebessüm bile kandırıyor beni
Ne bileyim, bir hoş ediyor içimi
Ellerim karıncalanıyor, vücudum titriyor sanki
Öyle bir bakıyorsun ki
Kollarında hayal ediyorum kendimi.
İnsan farkını varınca hayatın
Lanet olsun, nasıl bir yerdeyim diyor?
Keşke, keşke derken... bir keşke daha geliyor.
Ilık bir çay gibi nefesin,
Aç karnına bir parça ekmek sanki sözlerin.
Mezeli masada Rakı ne ise,
Sabahki uyku kadar vazgeçilmez gözlerin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!