Ne güzel geçiyor senle zaman
bitmeyen dakika, bitmeyen saatler...
ben sarılmışım sana,
sen yaslanmışsın omuzuma.
havada hafif yağmurlu ya,
şiirler okuyorum sana.
Çıkışı olmayan bir tünel gibisin,
Karanlıklar içinde kalabilen,
Konuşmasam...
Konuşmayacak birisin.
Seni çözümlemek imkansız,
Yaşadığını bilmek bile bir ayrıcalık,
Beklemek istiyorum bir süre
Öylece seyirci kalamam gözlerine
Düşünmem lazım söylediklerini
Zamandan çok, sabır lazım bize...
BÜYÜKDAĞ Mehmet
Bir yanlış bir doğruyu götürüyordu hani.
Senin gitmen Yanlış beni neden götürmedin.
Biraz daha yaşamaktır hayat!
Nefes almaktır,
Gülmektir
Hep ağlamak değildir.
Sadece '' Biraz daha yaşamaktır hayat. ''
Gecelerden kaçtım
Omuzuna yaslanmayı düşünerek
Korkularımla savaştım
Sana ulaşacağımı düşünerek.
Bir anda dönüverir işte felek!
Pes etme sen, hakkın elbet gelecek
Unuttun yine beni,
sahiplenmedin sevgimizi,
kalıcı bir iz bırakmamış demek ki,
sendeki bana ait olan sevgi.
çok bekledim seni,
belki...
Bitmiştin aslında benim için
aklıma gelmeyecekti gözlerin ve sözlerin...
kopacaktım senden güya
cümleye kattığım son nokta olacaktın,
başaramadım ama.
her seferinde yeni satır başları oldun bana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!