Alıştım sana, senin duruşuna
Ben insan değilim senin gözünde belli ama
Köpekler gibi susadım aşkına.
Süregelen ağlamalarım var benim
Çocukken bile ağlıyordum düşün
Hoş! Büyüdüğümde de değişen bir şey yok zaten.
Hak mı? Senin yokluğunda ağlamak benim alın yazım mı?
Senelere kovalarken gözyaşımı,
Sana aşık olan ben değilim ki, kalbimdi
gidişine üzülecek olan da ben değilim ki, gidenin ta kendisiydi.
Bitmedi kavga! Yine tartışma.
Bağırmadan sevemem seni
Dövmeden kalbimi, ağlatamazsın beni
Belki içim yanar ama kaldıramam sana elimi.
Kıyılır mı senin canına?
Sen de böyle miydin?
Seviyorum dedin, aşkımı masalara meze ettin.
Senin ağzından bile düşerken
Batsın bu sevda batacağı kadar.
Kapat ki gözlerini, Kimse görmek istemesin seni,
Sus! konuşma ki, Kımse duymaya tenezzül etmesin seni,
Sevme, sevme ki beni, Sevmek zorunda kalmaym seni.
İnan ki denendi gülmek
Yanaklarının gözyaşıyla boğuştuğu gece de bile
Güldüğünü görmek için, sevmek için ağladı bu yürek.
Sevmen en doğru hatan!
Sevişmen güzel değil benle.
Gitmelerinin kime faydası var,
Dudakların aynı ateşte değilken hemde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!