Cennet kurban olsun sana, dilin istesin,
Kadınım ölürüm yoluna
Yeter ki kokun tenime gelsin.
Çık git şimdi!
Sana yazılmış tüm şiirleri unut.
Üz kendini, yokluğumu bil!
Belki anlarsın o an neleri kaybettiğini.
Hâla seviyorum seni!
Aramıza girenler neyin nesiydi?
Sonuçta kurmuşuz biz yuvamızı,
Şaşkınım Bizi çekemeyenlerin ne zaman söner havası!
Eskiden, uzamazdı bizim sorunlarımız
En fazla beş dakika...
Eskiden ölümü göze alıp da susardık...
Zincir vurulsa bile kapılara, biz kırıp aşardık.
Kaç gün oldu biliyor musun?
Ne kokun, ne ateşin.
Mahrumiyet bölgesi sanki bedenim
Yoruldum ama ben de '' Çok değil... dün vazgeçtim ''
Gece gündüz demez saatlere peşkeş çekerim
Yakınımda olsan dahi yollarını gözlerim
Gözlerim ben özlerim
Özlerim ben çok özledim.
öyle başladı işte,
Giden özletmedi kendini bence
çekti elini eteğini bin şükür
Ağlarım sandı fakat; umrumda bile olmadı çok şükür.
Ufak bir çocuk olabilsek keşke
üzülmesi gereken o kadar ciddi sorunlar varken
şeker için ağlasak sadece.
abilere, ablalara kızsak zaman zaman bizi oyunlarına almıyor
gezmeye, eğlenmeye yanlarında götürmüyorlar diye.
çocuk olsak işte
Seven insan kıskanır diyorlar
Demek yalanmış!
Baksana '' sen bile beni kıskanmaktan söz ediyorsun. ''
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!