Mehmet Babayiğit Şiirleri - Şair Mehmet ...

Sus yar yaklaş yanıma
Aşkını sal kanıma
Kıyma yazık canıma
Vuslat bitsin gel artık

Aldım ismin dilime

Otururuz tembel tembel
Biz ne hale geldik ya rab
Çeviririz dilde çember
Biz ne hale geldik ya rab

Televizyon başındayız

Güneşin batışında aya sor
Kaybettim kendimi bulamadım
Yüce dağlardaki bir kar 'a sor
Kaybettim kendimi bulamadım

Gidişinde arkandan bakınca

Ey hayin nefsim sanadır bu sesleniş Ne ağladım ne güldüm diye dertlenme Bu hayin yalan dünya yamı süsleniş Ne gün gördüm ne de mal diye dertlenme Her malın vardır elbette ızdırabı Her günün vardır mutlak emrihakkı Mevla’ya şükret ibadetini yap ki Ne sırat ne de tamu diye dertlenme Her nesnede az güzel, az laf az yemek Bilki boşa değildir yapılan emek Her yaptığının karşılığı var demek Ne kıymet ne de semen diye dertlenme Cürümün çoktur ey nefsim her lafa kanma El lafıyla haram, dedikodu yapma Yapana mani ol ki ahirde yanma Ne canmış ne de canan diye dertlenme Kibriya yı candan öte bil ey nefis Ve o can verdi çıkardı taştan ceviz Gel biz kapanalım secdeye ikimiz Ne vakit ne de esna diye dertlenme Kamil’den de kâmil ol olabilirsen Arif tende tarif al alabilirsen İsmi sup handa da kal kalabilirsen Ne akıl ne de idrak diye dertlenme Yetim Mehmet nefsine hakim ol yeter Belkide sen nefsinden de oldun beter Nefsin acımazda beş paraya satar Ne tövbe ne de ah vah diye dertlenme MEHMET BABAYİĞİT (YETİM MEHMET)

Sürmemi çektin gözüne
Nurlarmı yağdı yüzüne
Dönmek mi isten özüne
Bu ne ki acelen Selma

Kanser olmuşsun diyorlar