Mehmet Aydemir Şiirleri - Şair Mehmet Ay ...

İlk dilek değil, kalbimden geçen
Son da olmayacak!
Son olacaksın yürekte
Son olacaksın bedende
Yaşayacak bebek,
Solmayacak beyaz gül olacaksın.

Her sabah doğan güneş,
Yeni bir umut yaşama,
Bir bebeğin sıkıca tuttuğu el gibi,
Yeniden sarılmak gerek,
Uzaklara hasretini duyduğun,
İçinde yaşattığın şeyi,

Bir gezintideyiz,
Yolumuzda neler var neler,
Gülmek doyasıya,
Ağlamak göz pınarların
kuruyuncaya dek;
Yağmur taneciklerinin altında,

Bir yaşam daha verseler,
Bana sonsuza dek yaşamayı vaat etseler,
Ölümsüzlük şerbetini sunsalar,
Kanlı Fırat’ı yüzdürebilseler,
Ağrı dağındaki Nuh’un gemisini hediye etseler,
Uçurabilseler bulutların arasında,

Yeni güne başlarken,
Şiirindeki hayatın,
Satırlarını hissedemiyorsan.
Sen boşa yasamışsın ey dost!
Mehmet Aydemir 21.07.96

Sormayın Bana
Seslenmeyin Kanadından Kuşların
Tam Kalmak Üzereydim
Burnumda Tüttün.

Mehmet Aydemir 17.03.98 S:01:48

Koça liman boş
Esen rüzgarla sallanıyor
Takalar,tekneler
Yelkenlilerin direkleri açılmak istiyor denize...
Yosun kokuları arasında,
Bir başına dikiliyor.

Bir kor düşer,
Ansızın akşam ocaklara,
Bir yürek ağlar,
Sevdanın gölgesinde,
Gözler takılır,
Bir an pencereye,

En karanlık gecelerden,
Uzayıp giden bir bulut,
Arkasından bir çift beyaz güvercin,
Takılıp gelmiş, gidiyor poyraz ile..!
Hiç sönmemiş ateşlerin içinden,
Evliya misali çıkmış,

Çapulcular kralı destanı…

Unutma ilk değil son gelişimimizdi;
Yıl 1071 yer Malazgirt,
Atlılarıyla geldiler Anadoluya… boy boy,
Yüce hakan “Alpaslan’ın” komutasında;