Hani içimden uçmak
Ve kanat çırparak yükselip
Yukarıdan seyretmek geliyor içimden seni
Sen ve ben
Ben ve sen
Ben sana müdavim
Parmaklarım arasında
Okşarken vucudunu
Senden kopamıyorum
Arkadaşım,
Sırdaşım,
Yoldaşım
Bir gecenin karanlığına sığınırken
Usuma düşen senin endamın.
Gözlerimin içinde gezinirken
Kulaklarımda kalan senin sesin.
Gezerken bastığım yer
Nasıl kanıtlayabilirim ki ?
Uçuk kelimelerle
Sözlü cümlelerle
Sevdiğimi söylersem
Veya gözlerinin retinasından
Kurşun gibi içeriye mi girsem
Gidiyorum
Hoşça kal
Bütün bakışlarımı bırakıyorum sana
Göresin diye
Avuçlarım içindeki bir yudum
Sevgin yeter bana
Gönül bahçemden bir gül kopuyor
Acısı, kederi içimde
Arılar, kelebekler ararken seni
Uçuşup gidecekler hüzünlü, hüzünlü
Beynimde yer edindin
Yaşamak için doğdum
Işıksız,
Izdırap
Ve sevgisiz değil
İçimdeki gizem
Ve sır hiç değil
İnsan olarak doğmak,
İnsanca yaşamak
Peki nedir o insan denen mağlük?
Gezen,
Konuşan,
Koklaşan,
Ayrılık sevmektende zor,
Bir ölüm kadar acıklı
Rüya gibi geçen anılar
Dokunuyor avuçlarıma
Vücudumun her tarafına
Sen doğ yeter ki
Adını ben koyarım
Yeşer,
Büyü,
Gençliğini yaşa,
Özgürce çalış



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!