Dağda isyan bağda isyan
Gökte isyan yerde isyan
Uykudayım rüyam da isyan
Bu isyanla nasıl yaşar insan
Canda isyan cansızda isyan
Kırşehir kırşehir güzel kırşehir
İrfanlı barajı koca bir nehir
Hergün bana kusanda zehir
Koca şehirsin küsmem kırşehir
Tohlugümende ceviz ağaçları
tütüyorsun bazen yüreğimde
telime dokunursun
ağlatırsın beni
bazen de hislerime kapılır gözlerim
dolarda bakınırım durduğum şehir de
özlem oluyorsun kanatıyorsun içimi
Çaldı kapımızı yine sevgililer günü
Kimi ayrıdır,kimi kırgın,kimi de mutlu
Haydi barışa haykıralım olalım kutlu
Bir daha yaşarmayız acaba sevgililer gününü
Uygar olana yakışır böyle birgünde selam
Yüreğime yara açan
Bir görünüp benden kaçan
El aleme yıldızlar saçan
Sen özlem nedir bilirmisin
Sen kayasın ben tozunum
Rhen nehrinin kenarında oturup seyre dalmışım
Koca almanyada yine yanlız kalmışım
Gözlerim kamaşır güneş ışıltısında
Farkına varmadan gün iken gece olmuşum
Gemi üstüne gemi gelir siren çalarda gider
En unmadık anda vura bilirsin
Unutmaki ben namerten yılmam
Kahpece tuzaklar kura bilirsin
Unutmaki ben namerten yılmam
Sınam ben senin kara yüreğin
Ey insanlık, telaşımı bağışlayın
Bir yangın içindeyim yanıyor tenim
Boşa sevdim hazırda dursun kefenim
Geriye dönecek yüzüm yok benim
Aşk ilacı,derde devadır diye içtim
Zabaniler kol geziyor bölük bölük
Hergün bin can vuruluyor efendim
Bunlar için fark etmez insanlık
Kahpeliğe kuruluyor divan efendim
Tilki söyler kurt keyfince yazar durur
Yürümeye çalıştım ayaklar argın
Başladım sevmeye kalbim dargın
İsyan dolu başım beynim durgun
Hüznümün sebebi sensin ey azgun
Direnmeye artık mecalım yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!