Elimdeki kadehte,
Seni görür gibiyim.
Şimdi sensiz bu yerde,
Sanki deli biriyim.
Neden bilmem kaderim,
Ben sevginden üşüdüm,
Ateşin hiç yakmıyor.
Ağlamaktan tükendi,
Gözyaşlarım akmıyor.
Acı nedir bilmezdim,
Gelmesin itfaiye
Söndü artık yangınım
Çok zor başardım ama
Epey de yandı canım.
Bir ara çok korkmuştum
Bunca ayrılıktan sonra,
Gelsen de hoş,gelmesen de.
Benim içim kan ağlarken,
Gülsen de hoş,gülmesen de.
Bu sevginin bedelini,
Nerde sarı yaprak görsem
İçime bir hüzün çöker.
Halimi bir bana sorsan
Sıralarım teker teker.
Ben de bir gün seviyordum,
Uykusuz her gece, seni yaşadım,
Dolaştım çaresiz, kaldırımları.
Hasretinden yandım, sensiz yıkıldım,
İçimizde büyüdü, aşk yangınları.
Sabah olmuyor ki, sıkıntım bitsin,
Belki günün birinde,
Belli olmaz kimbilir.
Düşersen sen bu derde,
Söyle kimler sevinir?
Bilinmez ki yarınlar,
Seksen yedi yılında
Güzel bir kız çocuğu
Gelince bu dünyaya
Artırdı mutluluğu.
Yirmi dokuz haziran
Varlığında gülmedim
Yokluğunda ağlamam
Bıraktığın gibiyim
Eski tas eski hamam.
Sen gönlümde açmadan
Bir mektup aldım senden
Dolu dizgin yazmışsın
Satırlar karma karış
Belli ki çok kızmışsın.
Anladığım kadarla
Kutluyor, yaratıcılığınızın devamını diliyorum.
Sevgilerimle...