Küllerimden tutuştum
Yangın yeri her yanım
Yıllar önce olmuştum
Yine kaynadı kanım.
Yürekte bir kıpırtı
Çöktü kara bulutlar
Kapladı benliğimi
Hiç kimseler bilmedi
Seni çok sevdiğimi.
İçim içime sığmaz
Demir aldı gemim, bu son limandan,
Açık denizlere, doğru yöneldi.
Belki yine döner, çok geç olmadan,
Seninle olduğum, günler güzeldi.
Kimbilir belki de, dönemem geri,
Aşk bitti herkes gitti
Terkettiler dünyayı
Gökyüzü pırıl pırıl
İzliyorum ben ayı.
O ne kadar masummuş
Mutluluk kaç bedendir
Merak eden oldu mu?
Mutlu hep sevilendir
Aşk gönlüne doldu mu.
Mutlulukta beden yok
İstemiyorsun artık
Anladım ki sen beni
Sevmem de mümkün değil
Beni hiç sevmeyeni.
İsterse çorak kalsın
Bir sevgili peşinden
Yıllarca koşup durdum.
Hep o kaçtı önümden
Kovalarken yoruldum.
Şu yalancı dünyada
Ümidim suya düştü
Yüzme de bilmiyordu
Kurtarın diye diye
Çırpınarak boğuldu.
Bir kuru yaprak gibi
'Gitme! ' diye yalvardım
Mecbur musun gitmeye?
Beni öksüz bırakıp
Per perişan etmeye?
'Kal' demek de yetmedi
Sıradan biriymişim
Gibi davrandın bana
Gözlerini kaçırdın
Çevirdin öte yana.
Parlak değildi gözler
Kutluyor, yaratıcılığınızın devamını diliyorum.
Sevgilerimle...