Çatlayan Şafakların
Sızlayan şakaklarında
Artık küsemeyecek kadar yorgunum Tanrı'ya
.......ömrümün vebaliyim akça pakça
git kurtar kendini sende
.......Vebal olduğumu söyle onlara
güveylik düşlerimi güvelere verdim
kefenledim bebeklerimi
dualarım, diş gıcırtmalarım, dudak kanatmalarım
avuçarımda öldü tüm kuşlarım
şimdi bir devenin hörgücünde istatistik bir travmayım
bu bir umutsuzluk sireni değildir
lutfedip; halimi hatrımı sormuşsun
sağ olasın sevgilim
nasıl olayım bildiğin gibiyim
hamdolsun iyiyim
kitap yiyor.... yemek okuyorum...
bir dostum vefaat etmişti;
RAkI ALTTA BUZ ÜSTTE
NE DE ŞEN ŞAKRAK
DURUYOR BARDAK
BİRAZDA YERÇEKİMİNE İÇİRSEK
DAHA HAFİF OLMAZ MIYDI YAŞAMAK...
nasıl da titriyor kasıklarım
savaşarak sevişmiş gibiyim hayatla
bir tüfeğin atım yatağında uyandım bu sabah
Tabuttur bedenlerimiz aslında
Ölüme doğar her insan
Taşır tabutu umarsızca
Bende taşıdım tabutumu
Daracık omuzlarımda çaresiz
hergün
Umut yolculuğunda
bir mektup gönderiyorum sana
Sakın ola ağlama
Bilirsin, hiç sevmem güçsüzce akan gözyaşlarını
Üç aydır mahpusum
Üç aydır bakmıyor gözlerim gözlerinee
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!