Sabahları erken kalkmıyorum
İşim gücüm yok
Bunu da pek kafama takmıyorum
Bir anam var
Yüzünde ve yüreğinde ezilmiş tüm coğrafyaların
Fay hatlarını taşır
Tüy gibi hafifim artık
attım tüm safralarımı
bir nefsimi bir de nefesini aldım içime
sessizdim giderken sensizliğe
sessizdim....
zira sensizdim.;
Ben küçücük bir kardelendim
kimseler bilmedi
hiçbir mevsim hissetmedi
o nu ne kadar sevdiğimi
kimseler bilmedi
o nu ne sandığımı
Kalemin mürekkebini yutmuş adam
Diyor ki
Ben yürekten yazıyorum
Ben de diyorum ki
Ey yüreğine tükürdüğüm
Ben sana değil
SaÇLARIN TARANMIŞ
KAHVELER TARANMIŞ
BİR EYLUL VAKTİYMİŞ
ÖLÜM KAPIMIZA DAYANMIŞ
MERMİLER ARI GİBİ KOVANINDAN ÇIKMIŞ
POLİSLER ÇILDIRMIŞ
Nasılsın sevgilim
Nasıl gidiyor memuriyetin
Peki ya hayattan memnuniyetin
Oluyor mu hala serzenişlerin
Sevgilim
Bizi ayıran bu zaman
GeCe HER ŞEYİ BARINDIRIR İÇİNDE
MASUMU
NAMUSSUZU
KARNI AÇ İTLERİ
KALBİ ÇELİK YİĞİTLERİ BİR DE
BEN GECEYE ÖYKÜNÜRÜM
Tahrip gücü yüksek bir patlama vaktiydi gözlerin
Ben hep gözlerinde parçalanıyordum
Sen görmüyordun.
Gözlerinde; hırçın bir deniz çalkalanıyordu
Ben boğuluyordum,
Sen bilmiyordun.
Kalemin ucunda kıvranan yüreğimin
Apak bir sayfaya yansımasıydı güzelliğin
Ben seni en çok
Kestane kebap
acele cevap mektuplarının
masumluğunda sevdim
Çorak topraklarda
Sabana sürülen tüm öküzler
Makinalaşma yanlısıdır
Fakat makinalar arttıkça
Kasapların çoğalacağını düşünmeyecek kadar
öküzdürler..!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!