Mehmet Akif Tiryaki Şiirleri - Şair Mehm ...

Ben doğmuşum babam bana
Mehmet diye bir ad koymuş
Okul yokmuş o zamanda
Tarlamızda hayvan çokmuş.

Çabuk olgunluğa erdim,

Bitmeyen yolların sonunda var ya
Biten umutlarımı bulurum sanki
Bitmeyen yolların sonunda var ya
Biten umutlarımı bulurum sanki

Gelirim deyip de gelmeyişlerin,

Bir ağaç, bir çiçek, bir koku,
Ayrı bir doku.
Sessizlik burada yetiştirilir,
Yorulan ruhlarımız burada dirilir.
Burası Sapanca burası Maşukiye
Ufak belde, göl kenarı, şirin bir nahiye.

Yarın başka bir gün olacak
Karaköy'e giden yolda bir ben,
yarın cenkler vuracak,
bir de karakaçanla Mehmet amca.

İnanmıyorum ben yarınlara,

Datça yolları

Datça yolları tenha, sessiz,
bir ömür geçti sensiz bensiz,
sen uzaklarda beni özledin,
ben se seni hayalimde izledim.

Çam balı keçiboynuzu badem tarlası
yaz kış yaprağı dökülmeyen zeytin ağacı
ve incirin yetiştiği yer
medeniyetler beşiği açık hava müzesi güzel Ege

Güneş bu gün her günkünden daha neşeli ısıtıyor içimi

Enflasyon indi yediye,
Dövizi olanlar sermayeyi yükledi kediye,
Sağlamcılar devlet tahvili aldı,
Diğerleri faizde...Geriye ne kaldı.
Borsa oynayanlar sanki ahmaktı? ...
Sermaye piyasası affetmez,

Dur demeli artık bu gidişe,
Çekilmeliyiz kabuğumuz geç bile kaldık,
Zevke, eğlenceyede daldıkça daldık.

Seyrediyorsam tv kime ne?
Hanım da zaten örüyor evde tentene,

Başı yazmalı titrek dudaklı bacı
Karıncaları seyretti,
Gökyüzünde ay parlıyordu
Derenin sesi sessizliği bozuyordu.
Ekinlerin uçları yeşillenmişti
Uzaktan bir tren sesi duyuldu

Aylardan ağustos,
arkada oduncu Dimitros
işler kesat bu aylarda mevsim yaz
Murtaza'ya amca oğlu atmış bir mesaj

'Çabuk atla gel Münih'e.'