YETER BU KADAR BEDEL
Ağlama ne olur kalbimin yarısı
Senin her damla gözyaşın
günün her saniyesinde
kalleş hançerince
Sığmaz asla kitabımıza bizim
hiç bir kimseyi
ne üzmek
ne süründürmekk
ve ne de öldürmek...
Biz ne tepeledik
YÜREĞİM SEVGİLİMDE KALDI
Boynuma takıldı aşkın kancası
Kırk yıl oldu beni yerden kaldırmaz
Lime lime koptu etim kemiğim
Yüreğimi yar yolundan döndürmez
Ben bir mezartaşı ustasıyım
Ama hiç mezar kazmadım daha,
Yalnızca
anıtlarını diktim gönlümün bağına
gelen günlerin
yiğit temsilcilerinin...
KOR DUDAKLI
EFSANE MARALI
Gözlerinin elasında
telef olup gider binlerce yürek,
Bir çift dolunayla ışırsın karanlığa
KORKU ATEŞİ
Korku sardı yüreğimi
iki korku ateşidir
yanar göğsümde gönül gözlerin,
Bayramdı,
İçine süt çağı çocuklarımızın ettiği
Ve kör inancın
vahşet devrinden sürüp getirdiği
dünyanın yüzünü kızartan
kanlı bir katliamdı...
“...sence o
kızıl karanfil solmadı mı
can çekişiyor olabilir mi
hiç düşündün mü? ”
KARANFİLİM
EYLERSE OL EYLER
NEYLERSE BERBAT EYLER
Müzmin bir sancı gibi oturdun yüreğime
Elim işe varmıyor, ayaklarım prangalı
Rencide oldu gurur, onur ne varsa
NASIL YAŞANIR ONSUZ
Bu iş böyle olmayacak
Viraneye döndü gönül sarayım
daha bir gün bile geçmeden aradan,
Uluslararası bir facia gibi sarsıyor
İYİ OLUR HERKEZE UYGULANIRSA..........