Meğer Şiiri - Erdal Özkan

Bir küçük tomurcuk sanmıştım önce
Bir gonca gül imiş açınca meğer
Sıradan biriydi o ilk görünce
Bir güzel afetmiş bakınca meğer

Okursan bir uzun roman oluyor
Beklersen geçmeyen zaman oluyor
O anda çaresiz olan oluyor
Aklım karışırmış gülünce meğer

Çekinir korkarım küsecek diye
O güzel yüzünü asacak diye
Bir anlık yokluğu o an deliye
Döndürürmüş insanı sevince meğer

Varlığı gerçekmi belkide rüya
Bilinmez bir alem bir engin derya
Eskiden beri dönen şu dünya
Dururmuş gözgöze gelince meğer.