meğer
Kaç mevsimin içinden
Geçtim de geldim saymadım
Kimini kolay
Kimini de zor savdım
Didikleyip durduğum geçmişimin
Hiç bir sabahımı aydınlatmayıp
Bir günden bir güne de
Baş döndürücü kokularla
Ayaklarımı yerden kesmeyeceğinin
Ayırdımına varınca da
İçimdeki kavgalarla
Vedalaşmayı seçtim
Tevekkül gibisi yokmuş meğer
Bütün ihtilallerimi
Kendi içimde yaptım
Ben yoruldukça
İçin için azaldığım
Ağrılı sızılı anları
Rüzgarın keyfine bıraktım
Şimdi durulmaların ıssızlığında
İç barışımın dinginliğindeyim
Uslu çocuk olmanın
Huzuru gibisi yokmuş meğer
Bilinmezlikler içinde
Kabuslu savruluşlarla dolu
Bir gecenin sonunda
Kaçak düşlerin ardından
Papatya tazeliğinde uyandım
Ve aynı anda da
Yırtılan denizden
Boğazıma kaçıveren
Yosun kokularını
Dolu dolu içime çektim
Aynadaki aksime bakarak
Hınzır bir gülümsemeyle
Yaşamak gibisi yokmuş meğer..20.12.22
Kayıt Tarihi : 21.12.2022 10:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!