medet m’olur ölüden ama işte geldiler
durgun sessiz kadınlar solgun kırılgan bitkin
evliyaya mum diker ev para bebek diler
ne gözlerinde bir fer ne soru ne de bir kin
bilgisiz yaban sâkin lâkin çaresizdiler
üstünde kara aba giyim ayıplı zevksiz
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
