Medenî Olan İnsân Şiiri - Özkan Kurum

Ne zengin, nede fakîr, yok birbirinden farkı
Dünyâ ya geldiği ân, her biri, mâsum bir cân
Hiçbir ayrım olmadan, eşit olmalı hâkkı
Adâletli olandır, medenî olan insân

Bilimde, sanayide, alınan her bir karar
Vakti geldiği anda, her bir engeli aşar
Azimle çalışmanın, mükâfatı nevbâhar
Yılmadan üretendir, medenî olan insân

Özüne, kültürüne, aykırı olan kuşam
Nefsîn esîri olan, debdebeli bir yaşam
Komşu aç yatıyorken, revâmı bu ihtişam
Aslına uygun yaşar, medenî olan insân

Sel, yangın, deprem gibi, elem dolu acılar
Tek vücut yapmalıdır, bu tür gam ve sancılar
Fırsatçı olmamalı, otelciler, hancılar
Kötü günde dost olur, medenî olan insân