Mecit Ulusoy Şiirleri - Şair Mecit Ulusoy

Değerlerim bir bir yıkılıyor
Her güne
Yeni bir acıyla başlıyorum
Dünyam öyle zıtlıklarla dolu ki
Adeta nefessiz yaşıyorum

İçine hüzünler dertler doldurulmuş
Acılar denizinde bir gemiyim
Rotam viran kente yönelmiş
Yıkık dökük ilerlemekteyim

Çocukluk aşkım
Eğer bana dönersen
Sana
Babamın aldığı arabayı
Ve
En büyüklerinden on tane

İnsanlar bilirim
Dürüstlük ile yoğrulmuş
Sevgi ateşinde pişmiş
Olgun insanlar ki
Tek servetleri onların
Yaptıkları iyilikleri olan

Ve insanlar bilirim
Nankör
Beslenen karga misali
Oyar gözünü
İkiyüzlü kalleş insanlar

Sen,
Ben,
Yani biz.
Sonra,
Hepimiz.
Sen ben

Yapılır mı bilmem gönülle şaka
Yaptığınız şaka olmuyor dostum
Söylenen sözler bilin aptalca
Size de güvenim kalmıyor dostum

Bir kalbim vardı çoktan yaralı

Ellerin yumuşaktı
Pamuk ellerin

Ellerin kapalı
Yumuk ellerin

Umutlara gebe kalmış günlerden
Çok yakında umutların bini doğacak
O zaman büyüyecek eller
O zaman mutluluğa açılacak kapılar
Kanlar damlayacak
Parmakların ucundan