Hayat, meçhule giden bir tren yolculuğu,
Düzlüğe çıktık derken yolun sonu görünür.
İlahi el üstlenmiş nöbeti, kolculuğu,
Ne vakitsiz inilir, ne geriye dönülür.
Hayatı parça, parça üç safhaya bölsek de,
Öleceğimiz günü hesaplayıp bilsek de,
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta