Meçhul Diyar Şiiri - Beyaz Gölgeler

Bir yer gördüm üzerinde çiçekler açıyor,
O yerin altında sükût… Derin derin yatıyor.
Bir iki taş vardı; yosun tutmuş yana yatık,
Mehabetli bir şah gibiydi; kaşları çatık.
Gelip geçenlere bambaşka diyâr idi o,
Kim, ne bilir hangi Mecnunlara yâr idi o.
Sevgiliyi bekler gibi uzun bekleyişte,
Kemikleri çürümüş, Hâlâ emekleyişte.
Yerden çıkmak için can atıyor, fakat yoksun…
O an kaplamada her ciheti bir dem efsun.
Ruhlar yürüyüşte, şâmın vakitleridir bu,
Donuk gözlerle akşâmın vakitleridir bu.
Karanlık bir perde gibi örttü bizi yine,
Kaldı taşlarda artık gecenin izi yine.
Sükût ile beklemede eylesin diye tân,
Sevgiliye tekrar kavuşmak için kabristân.