Mecbur Şiiri - Mehmet Kovancı

Sana mecbur olmaksa mecburiyetlerin en güzeliydi...
Seve seve mecbur oldum, içim titrerken gözlerine bakmaya...
Ben seni öyle bir sevdim ki o kadar yani...
Nasıl sevdiğimi bir bilsen!
Benden hiç gidemez mecburiyetler bile az kalırdı beni sevmeye.
Öyle bir için acırdı acının ne demek olduğunu anlar;
Öyle bir severdin ki için içine sığmaz, mutluluktan ağlardın.
Benim gözümden bir görebilseydin kendini, ayna karşısından ayrılamazdın...
Ben sana mecburiyelerin en güzeliyle aşkla bağlandım.
Anam değildin, babam da kardeşim de...
Ama öyle bir sevdimki herkesten öte herşeyden ziyade...