Yıl ikibin yirmi kalmadı dünyada insanlığın hiçbir önemi ne saygı nede sevgi
Her yeri sardı masum çocukların çığlıkları
Kolu bacağı kopan bebeklerin inleme sesleri
Öldürülen sakat kalan evi yıkılan masumların ağıtlı geceleri
Açlıktan kıvranan çocuk son nefesinde bana cennette ekmek verecekler deyip sizi ALLAHA şikayet edeceğim haykırışı arşı titretti
Para pul petrol için anası babası öldürülen topraklarından sürgün edilen ve yetim kalmış bebeklerin intikamını RABBİM üstlendi
Kör sağır dilsiz olan dünyayı ufacık bir virüs teslim aldı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta