Alaca karanlığın loşluğu çökerken odama,
İçime bir hüzün; Dalga, dalga yayılır.
Güneşin fersiz ışıkları vururken cama,
Sessiz ve dolan gözler kızıl ufka çevrilir.
Mazim; Bir film şeridi gibi, geçerken gözüm önünden,
Seçmeye çalışırım, mutluluk olan sahneleri.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta