Mazbata Şiiri - Mehmet Narlı

iyi haber almışların yüzüyle dön bana
başımın her bir odasında yastığın hazır
düğmemin iliği
kapımın kilidi
suyumun yolu sensin

köylerin ve şehirlerin
tuzların ve kayaların
rüyaların ve suların
geçmişlerin ve geleceklerin
huzurunda
onurumun dakika dakika ezildiği dünyada
eğilmeden geçeceğim tek kapı sensin

herkeslerin adımlarından emin olduğu
günü geçmiş yalnızlıkları çöpe attığı
kostakça mütebessim gidişler içinde
düşmüş de elinle tutulmuşun olayım
bir bakışla kendine çekilmişin olayım

kaybettiğim yaşamaksa
şehre sarkan başım için
“sevilmiştir” mazbatanı veremez misin