Mayıs Akşamı Şiiri - Serdar Kurt 2

Bir mayıs akşamıydı ve ben sevdaya kapatmıştım gözlerimi
Belkide yitirmekten korkuyordum akla kalan son hayalini
Düşlerime kilitledikten sonra zihnimdeki resmini
Bir mayıs akşamıydı sevdaya kapattığım gün gözlerimi

Bir kaç parça anısı kaldı bende ve penceremde çiçekleri
Gidişinle hazana dönmüştü kalbimin tüm dilekleri
Baş ucuma koyup o kara siyah çelenkleri
Bir mayıs akşamıydı sevdaya kapattığım gün gözlerimi

Sokaklar mağrurdu bu gün ve ışıklar haylaz birer serseri
Ayrılık şarkıları söylüyordu ağaçlar senle savrulan bir beni
Acılarımın mahremiyetiyle kısıp tüm o hain sesleri
Bir mayıs akşamıydı sevdaya kapattığım gün gözlerimi

Yamalı bir kalp bıraktın bende bu oldu artık gönlümün ederi
Yaşayarak ödedim bu aşk için en buyuk bedeli
Şimdi bahşiş diye versen de avuçlarıma kaderi
Bir mayıs akşamıydı sevdaya kapattığım gün gözlerimi

Yorgundu bedenim ve kaldıramıyordu bu hazin kederi
İsyana çalan nameler hızla sürüklerken elde kalemi
Dolaştığın yolların sonunda dön sende kapıma geri
Bir mayıs akşamıydı sevdaya kapattığım gün gözlerimi