Şafakla uyanıyor mevsimin renkleri, az önce bir yağmurun tatlı kokusuyla
Ve ateşin sesi ufuktan hafifçe yükseliyor; seni düşünürken, sıyrılırken karanlığın içinden
Sen açtın paslı yüreğimi, baharı getirdin yalnızlığında boğulduğum ışıktan şehrime
Şimdi yaşama vaktidir ey yürek yol al maviliğin içindeki gizemli dehlize…
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta