Maviliğe Doğru Şiiri - Mehmet Tevfik Eltas

Mutluluğun kanadı, gökyüzünde uçurtma
Misket oynayan çocuk, tebessümse dudağında
Bak süzülüyor turna; dağıtıyor umutları
Güneş gibi umut bana, mavilikler ardından.

Midesi yanan Karun, acı soslar içinde
Fakirin sofrasında, altın tasında çorba.
Ne şan, şöhret peşinde; akışında hayatının
Ne mülk ister ne para, gökyüzünden yağar yağmur.

Zaviyeden doğan nokta, virgül ile filizlenir
Virgülsüz kanatlandın, huzur ile şimdi göğe
Kelebek kanadından Yusufçuğu doğurur
Asuman inse ayağına, aynaya mavi düşer.

"Bir dost bir post yeter" dersen bal olur senin sözün
Bir lokma, bir hırka gibi bırak konuşsun sanat.
Haksızın yüzü yere, yerden doğrulan adalet
Mutluluğu getiriyor Gönül İli; kelam, niyet.

Şapka düşer, kel görünür, perde kalkar sahneden
Dilsiz lal konuşuyor, suskunlar dile gelir
Suçlunun sükut hali, bahtlara da gül olsun
Doğruluk huzur verir, saflığın doğasında.