Mavilere Demir Attím Şiiri - Fahri Işık

MAVİLERE DEMÍR ATTIM

Silemedim Adresini Gönlümden
Demir atmışsın Ta orta yerine
Bakışları Gözlerime Resmetmiş
Mahmudiye Mahallesinden Pozcuya
Her köşe başında bir Pınar oldum
Suladım, sokaklarına Sevda Ektim
Numarasını astım Kapılara Aşkımın
Kala kaldım Ara yerde Mavilim
Elimi Kaptırdım Kolumu Kurtaramadım
Altın Kumdamdan Viranşehire
Türkülerimi çağırsam, Duyar mısın Feryadımı
Karaca Ílyasta Mavilerine Yandığım
Körpe Yüreyim Gözlerine çengelli
Utancımı aşamadım, Söyleyemedim
Seviyorum Diyemedim Doya Doya
Akdeniz mavisi Bakışlarında Kavruldum
Bir Su isteyemedim Yanan Yüregime
Sıcak Ellerinden kanıma Karıştığın Gün
Fırsat Elde iken Süremedim Sefanı
Kala kaldım Ceylan Deresinde
Fındık pınaraında Vuruldum
Parçalara bölündüm ardın sıra
Söyleyemediklerim boğazımda dügümlü
Seni Sevdim Kendimi Aşıklardan Saydım
Kazmışım ismini, Silemedim Gönül Ağacımdan
Senelerdir bıkmadım, halâ aramaktayım
Her Kapıdan Seni sordum, mavili göçtü dediler
Gidiş o gidiş Hançer kirpiklim
Ne haber var senden nede bir iz
Aldın Umutlarımı benden, Koydun Bohçana
Çekip Gittinde, Başın gögemi erdi
Bilir misin Senden sonra neler oldu
Boynumu büktüm Yitik sevdama Ağladım
Umut nöbetlerinde Köprü Başında
Kaç Güneş battı, Kaç Şafak söktü
Tarsustan Karaca ilyasa
Bir Feryat Türküsü Çağırdım isyanıma
Gönül senin Derdin bitmez
Silemedim Adresini Gönlümden
Açamadım Yelkenlerimi Akdenizde
Neylersin ki elimde degil
Demir Atmış gemilerim MAVİLERINE

Fahri Işık..1968'deki maviliye Selâm olsun