Martılar...
Ben gibiler..
Uçarlar mavi semalarda...
Uçtukça uzaklaşır maviler...
Her kanat çırpışta bir kez daha ölürler...
Tam maviye dokundum derken...saçılır kanatları karadeniz üzeri... dökülür gövdesi,mavi yâr yoluna...her gidiş,her uçuş mavilere,her ölüş mavi yoluna... kandırmadı martıları... yükseklerde aradı yâr kokusunu,aldandı mı hep... o da hiç bilmedi...maviler yangını oldu,sevmese uçar mı semalarında,dokunmak ister mi,yazar mı kanatlarıyla gökyüzüne,en sadık şiirlerini...
Hangi martı maviye aşık olur... hangi martı,evini,yuvasını bırakıp,maviye dalar gider...?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Çokk güzell çokk..yüreğinize sağlık..Selam dua ile..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta