" Aradığımız gerçeklik müziğin hüzne tutunan parmaklarının ucunda.
Şarkı onu bize haykırandır"
Ufaktan rüzgar var,
gök mavisinin güzelliğiyle
saklanan ay, şimdi gecenin
karanlığında sırtını
rüzgara verip soluk benizli,
donuk ve hüzünlü duruşu.
Uçan bir harabeyi andırıyor şimdi.
Sokaklara sessizliği getiren rüzgarın kudretiydi.
Maviyi sevişin, sana yazılan şiirlerin sebebiydi...
Düşer gönülden, duygularının
sarhoşluğuna sarılır öyle.
Esen havanın hafifliği
saçlarını kıskandırır bende.
Kuşlar şarkı söyler sana.
Yüzüne vuran güneşin kendisiydi.
Ellerini tutan yeşilliğin,
maviyi hatırlatan rengiydi.
Güzelliğin düşer sabahlara.
Umut eden günaydınlara.
Özlem çektiren gecelere.
Şiirin kendisiydin sen.
Müziği uyandıran duruşlarınla.
Gündüzlere uyandıran gözlerinle....
Kayıt Tarihi : 3.8.2019 02:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!