Maviler, yer yerinden oynadı, daha sana alışamadan...seni silemedim Mavi ömrüm...Hasretler zindan oldu,rüyalar karmaşa...seni silemedim Mavi ömrüm...seslenemedi sana Karadeniz yüreklin,gün geldi duyamadı... Maviler sakladı ömrünün kasaba akşamlarında...yine de silemedi seni Mavi ömrüm...korktum,kaçtım,gittim..sorular vardı cevapsız yüzlerimizde,ölümler vardı bir kaç kat aşağılarımızda,sarılmak vardı esmer tenlerimizde,seni silmek vardı Mavi ömrüm,seni silmek... Mavilere boyun eğmemek vardı,maviydi yaşadığım,maviydi düşlediğim,yağmurdu istediğimin yüreği,maviydi ömrüm... ömrüm,Mavi ömrüm,seni silemedim...! yağmurlar oldum yüreğin de,seni bana yine akıtamadım,poyraz oldum estim yağmurlarına,seni bana getiremedim MAVİ ÖMRÜM...!
Ertan AkbayrakKayıt Tarihi : 4.3.2006 03:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nasıl da örtmüş üstümüzü
Mavi ipek bir yorgan gibi gök yüzü...
Nasıl da sımsıkı sarılmış bedenimize
Masmavi çılgın deniz...
Heyyyy! ...
Sizzzz! ...
Nerdesiniz?
Artık uyanın!
Pembe gözlüğün modası
Çoktan geçmiş...
Siz hala gecenin
Koyu maviliklerinde misiniz?
Hayır...Hayır...Yazınızda koyu maviliklerden hala çıkamadığınızı seziyorum...Oysa her gecenin ardından güneş yeniden doğmakta ve mavinin ipeksi pek çok tonunu çıplak gözle görecek bakışları, gecenin koyu mavi karaltılarına hapsetmek haksızlık olur diye düşünüyorum...
Bir iç sesti derinlerden geldiğini algıladığım yazınız...Kanatlarına umut binmiş yarınlar çok değil birazdan avuçlarınızda olabilir.Kimbilir belki olmuştur da...Tebrikler bu şiir tadındaki yazıya...Saygılar
TÜM YORUMLAR (1)