Göğsünde bastırmaya çalıştığın dalgalar vaktinde köpürür
Sözünden dönenler önce kalbe sonra toprağa gömülür
Hiçliğin ortasında bile hafızadaki anılar kendince gülüşür
Herkesin sevdiği elbet ölür, bilsende çoğu faili meçhuldür
Dünyaya şakıyan bülbül, sıran gelince sana hep meşguldür
Amansız acıyla kıvrandığın gün sana ölüm ona düğündür
Çaresizdin elinde unutulan anılar görsen dersin
şükür
Farklı olsa da öldü onlarcası aynı sebepten ne tesadüftür!
Dedim; sevilen adi katil ama ona o imkanı veren kendimiz
Evren sonsuz bir okyanus, bitmedi ki hayat denen dersimiz
Çok şeyde olmadı gözümüz asla, biz gönlümüzce zenginiz
Dışardan mutlu görünsek de, hepimiz içimizde dertliyiz
Bilmez kahpe sevgili, nereden gelmişiz neler çekmişiz
Acıyla tebessüm ettik ağladık, çünkü büyüdük
sevgisiz
İki kişi tek yaşadık gocunmadık, sokaktan korkmayız evimiz
Umutsuz bir gencin çırpınışı gibide gelse değilim ümitsiz!
Sevmek nede olsa yürek ister kendisi büyük zulümdür
Aşk keyf-i hoştur ama yokluğu kaldıramayacağın hüzündür
Duygularımın önüne kalemim set ama kalmadı tahammül
Gidenin, gidip de gelmeyenin ardına koydum mavi gül.
Kayıt Tarihi : 16.2.2021 18:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O gülü koyduğum gün çok geç olacak gardenyam.
Evren sonsuz bir okyanus, bitmedi ki hayat denen dersimiz
Çok şeyde olmadı gözümüz asla, biz gönlümüzce zenginiz
Dışardan mutlu görünsekte, hepimiz içimizde dertliyiz "
Kaleminize sağlık çok güzel.
Umutsuz bir gencin çırpınışı gibide gelse değilim ümitsiz!
Çok başarılı
Kutluyorum azizim.
TÜM YORUMLAR (3)