Mavi Gül Şiiri - Emin Akduman

Ben seni üzmek için sevmemiştim..
Anladım ki yanılmışım

Aramıza her gün yeni duvarlar dikip
Beyaz mıyız,yoksa karamı diye düşünmek yerine
Dönüp sırtımızı birbirimize
Başka ufuklara bakalım.
Sen ay’ın doğuşunu seyret
Ben batışında kalayım..

Yeni zamanlar yaratalım kendimize
BİZ olmadan önceki Biz’sizliğe dönelim..
Neden mi bitanem..
Çünkü hep dilinde dolanıp duran

“-Nasıl olsa bir gün bitmeyecek mi? ”
“-Bittiğinde daha kötü olmak istemiyorum.”
“-Bu son görüşmemiz belki bir daha olmaz,olmamalı”
“-Yanlış yapıyoruz”
Cümlelerinde ölüp ölüp,
Ardından yine
'Seni özledim' diyen gözyaşlarınla
Hayat Bulmak Yoruyor Beni.

EVET haklısın,
Yanlışlarımla gelmişim sana
Şimdi senden öğrendiğim doğrularla gidiyorum..
İmkansız AŞK’mış bizimkisi..
Biliyordum ama dinlemediki yüreğim..
Hala da öyle ya.

Neyse bitanem..
O iki MAVİ GÜL’ün
Asla yeni umutları olmayacak
Aynı gecelerde çiğ düşse de gözlerine
Aynı güneşi paylaşmayacaklar bir daha..
Sesini özlesem de,
Gözlerini hayal etsem de
Hilaline takılıp kalsam da
O güzelim kaşlarının
Senin olsun artık başımda estirdiğin rüzgar..

Olmuyor işte biliyorsun..
Sevsem bir türlü...
Sevmesem bir türlü...
Hep doğruya aykırıydı yaşadıklarımız..

Kaç şarkı duydumsa aşktan yana..
O kadar birikti içimdeki SEN.
O kadar çoğaldı içimde özlemin
Bir bilsen ah bir bilsen

Hiç yalanım yoktu benim..
Ama artık
En büyük yalanı öğrendim.
Yokmuş AŞK dedikleri
Yalanmış işte yalan.

Ama biliyorsun!
Kimseye ihanet etmedik biz.
Kendimize bile.
Sevgiyle kal
Ve kendine iyi bak
Benim güzel Mavim